Τα πρώτα Χριστουγεννιάτικα στολίδια πρόβαλαν στις βιτρίνες και ενώ η χώρα ζει μια μεγάλη οικονομική κρίση, όπως και ο Άρης τη μεγαλύτερη αγωνιστική ύφεση της τελευταίας εξαετίας, ο Γιώργος Τότσικας αναλύει στο blog του τι μπορεί και πρέπει να πετύχει η κιτρινόμαυρη ομάδα στα επτά παιχνίδια που απομένουν μέχρι να αποχαιρετίσουμε το 2011…
Η αντίστροφη μέτρηση για την μάχη της Κρήτης ξεκίνησε… «Ο Άρης ετοιμάζεται για την πρώτη του νίκη, για μια νέα προσπάθεια, μια νέα αρχή». Προτάσεις που τις ακούγαμε με κοντομάνικο σε κάποια παραλία της Χαλκιδικής και τις ξαναβλέπουμε μπροστά μας, βλέποντας τις βιτρίνες των μαγαζιών να φιλοξενούν τα πρώτα χριστουγεννιάτικα στολίδια, μέσα για τα καλά του Νοέμβρη.
Κανείς δεν περίμενε το καλοκαίρι μια τέτοια κατάσταση. Την ομάδα να έχει αλλάξει προπονητή και να ψάχνει την πρώτη της νίκη μετά από επτά αγώνες, έχοντας κολλήσει στο τέλος της βαθμολογίας.
Ο Μίχαλ Πρόμπιερζ ετοιμάζεται ουσιαστικά και για τη δική του πρεμιέρα… Έχοντας ο ίδιος προπονήσει την ομάδα για περίπου 10 μέρες, συγκεντρώνοντας στοιχεία, εικόνες και παραστάσεις, θέλει να βάλει (όσο είναι εφικτο) τη δική του σφραγίδα στην αγωνιστική αντεπίθεση της ομάδας, αρχής γενομένης του αγώνα στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ.
Θα προσπεράσουμε την όποια μεταγραφολογία επιχειρείται να μπει στο τραπέζι της συζήτησης τώρα. Αυτή ειδικά την ώρα. Είναι κάτι που θα απασχολήσει σίγουρα τον Άρη, αλλά μετά από 5-6 βδομάδες μια και για την ώρα η σκληρή πραγματικότητα λέει απλά ότι: ο Άρης χρειάζεται βαθμούς και νίκες εδώ και τώρα.
Οι ποδοσφαιριστές με τις δηλώσεις του, προσπαθούν ενίοτε να μιλήσουν στο συναίσθημα του κόσμου, αναγνωρίζοντας ότι «στενοχωρήσαμε τον κόσμο», «πικράναμε τους φιλάθλους μας» και άλλα τέτοια, τα οποία όσο ειλικρινά κι αν είναι δεν παύουν να είναι τετριμμένα. Και δεν παύει να είναι λόγια που δεν δίνουν, σίγουρα βαθμούς στο γήπεδο. Αν θέλουν οι παίκτες και η ομάδα να δώσουν χαρά και να βάλουν ένα τέλος στην πικρία του κόσμου, μπορούν να το κάνουν με τον τρόπο που έμαθαν από μικρά παιδιά: να παίζουν ποδόσφαιρο και να παίρνουν νίκες.
Ο Άρης καλείται να συνειδητοποιήσει την κατάστασή του: βρίσκεται σε δύσκολη βαθμολογικά θέση, βιώνοντας την μεγαλύτερη αγωνιστική ύφεση της τελευταίας εξαετίας. Δικαιολογημένος ο προβληματισμός και η ανησυχία. Ο κατήφορος, όμως, μπορεί να σταματήσει. Εύκολα ή δύσκολα παιχνίδια δεν υπάρχουν, αλλά αποστολές επιβίωσης με ένα και μοναδικό στόχο: τρίποντο νίκης στο βαθμολογικό σακούλι κάθε βδομάδα.
Κοιτώντας το πρόγραμμα, ο Άρης μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος από το χαμένο έδαφος. Το πρόγραμμα δεν είναι εύκολο, δεν είναι, όμως και δύσκολο…
Με ΟΦΗ εκτός (τα τελευταία χρόνια φεύγει με νίκες από την Κρήτη), με Πανιώνιο εκτός (πέρσι έχασε μετά από τον θρίαμβο επί της Ατλέτικο με κάλπικο γκολ), με Παναθηναϊκό εντός (ευκαιρία να επαναφέρει την υπέρ του παράδοση), με τον Αστέρα Τρίπολης του Τσιώλη εκτός (πέρσι νίκησε με δέκα παίκτες), με Παναιτωλικό εντός (δεν είναι η… Μπαρτσελόνα του Αγρινίου, όπως κάποιοι προσπαθούν να την παρουσιάσουν) και με Κέρκυρα εκτός (πέρασε με 4-3 πέρσι) και τέλος, στο κλείσιμο του 2011, με την Δόξα Δράμας εντός (μια ομάδα που μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει καν προετοιμασία…).
Ο Μίχαλ Πρόμπιερζ έδειξε από την πλευρά του, ότι θα στηριχθεί σε και ορθολογική και ρεαλιστική διαχείριση του υλικού και θα ενεργοποιήσει παράλληλα το «κουμπί της ψυχολογίας».
Την Κυριακή θα (πρέπει να) έχουμε γιορτή…
