Πρόωρα ολοκληρώθηκε η προσπάθεια των αδερφών Τσιτσιπά στο Αυστραλιανό Open. Στέφανος και Πέτρος έχασαν με 7-5, 7-5 από τους Αλτμάιερ/Ρέγες Βαρέλα μέσα σε 95 λεπτά στον πρώτο γύρο του Grand Slam της Μελβούρνης. Ειδικά στο πρώτο σετ το ελληνικό δίδυμο είχε επτά ευκαιρίες να πάρει το σετ αλλά πέταξε επτά μπρέικ πόιντς.
«Προσωπικά θεωρώ ότι το επίπεδό μου ήταν πολύ φτωχό σήμερα», είπε ο Πέτρος Τσιτσιπάς και πρόσθεσε: «Ίσως να μην είχα συνηθίσει το court. Tα προπονητικά γήπεδα είναι τελείως διαφορετικά. Ήταν, όμως, και μια κακή μέρα. Είναι λυπηρό που συνέβη σε Grand Slam. Ο Στεφ έπαιξε πολύ καλά, σέρβιρε εξαιρετικά. Και οι δύο θα μπορούσαμε να ήμασταν καλύτεροι, αλλά για παίκτης μονού έκανε πολύ καλά τη δουλειά του. Δεν τον βοήθησα καθόλου, μερικές φορές, δεν είχα τη σωστή νοοτροπία».
Ο Στέφανος είπε με τη σειρά του: «Ήταν ένα από τα χειρότερα ματς μας. Μπορώ να αναλύω τα ματς, ξέρω τι πήγε λάθος και τι έλειπε. Οι επιστροφές μας ήταν φτωχές και δεν παίζαμε με τους καλύτερους servers στο tour. Πρέπει να βρίσκουμε λύσεις. Είχαμε ευκαιρίες για μπρέικ, σε μία από αυτές έχασα ένα backhand για πολύ λίγο. Θα ήταν η μεγαλύτερη στιγμή, διότι θα μας έδινε το σετ. Ελπίζουμε να παίξουμε περισσότερο μαζί, το χρειαζόμαστε. Είμαστε on και off. Κάποιες περιόδους παίζουμε, κάποιες όχι. Ο Πέτρος παίζει σε Challengers και ATP 250, εγώ παίζω μονό σε όλη μου τη ζωή. Χρειαζόμαστε περισσότερα ματς μαζί, διότι σήμερα δεν συντονιστήκαμε, δεν συγχρονιστήκαμε όπως συνήθως κάνουμε».
Ο αγώνας έγινε στο Court 6 που στη μία πλευρά της εξέδρας έχει μπαρ, όμως ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας δεν έψαξε δικαιολογίες. «Δεν θα έριχνα την ευθύνη πουθενά. Δεν θα κατηγορήσω το open bar concept. Και οι δύο πρέπει να γίνουμε καλύτεροι. Ξέρω πόσο δουλεύει ο Πέτρος. Είμαι απογοητευμένος για σήμερα, διότι ήθελα κάτι καλό με τον αδερφό μου, αλλά πρέπει να κάνουμε τα σωστά βήματα για να βρεθούμε εκεί που αξίζουμε».
Ο Πέτρος ρωτήθηκε αν μπορούσε να ακούσει τη μουσική: «Ναι, μπορούσες να την ακούσεις λίγο. Μπορεί να το συνειδητοποιήσεις δύο-τρεις φορές μέσα στον αγώνα και να σου αποσπάσει την προσοχή. Είναι, όμως, κάτι φυσιολογικό για εξωτερικό γήπεδο. Νομίζω ότι πάντα είναι έτσι. Ακόμα και σε άλλα σλαμ, όπως το US Open, μπορείς να ακούσεις τη φασαρία. Πρέπει ως παίκτης να τα μπλοκάρεις όλα αυτά και να αποδώσεις».
Κάποιοι παίκτες, όπως ο Φράνσις Τιαφό, έχουν προτείνει να μπορεί ο κόσμος να κινείται κανονικά στην εξέδρα εν ώρα αγώνα. Ο Στέφανος μάλλον δεν συμφωνεί. «Είναι δύσκολο όταν βλέπεις κίνηση γύρω σου. Υπάρχει μια μικρή κίτρινη μπάλα που πετάει και απαιτεί πολλές φορές πάνω από 100% συγκέντρωση. Αν σε επηρεάσει κατά 5%, έμπλεξες. Θα ήθελα να γίνουν πειραματισμοί, να δούμε πώς επηρεάζει τη συγκέντρωση. Αναφέρατε τον DJ προηγουμένως και θυμήθηκα ότι κάπου στο υποσυνείδητο μπορούσα να αισθανθώ την κίνηση. Δεν είναι μεγάλος φαν. Γι’ αυτό και το Wimbledon είναι ένα από τα αγαπημένα μου τουρνουά, υπάρχει ησυχία και μπορείς να συγκεντρωθείς. Είχα μια παρόμοια εμπειρία στο US Open, οπότε δεν είμαι φαν. Ίσως γίνω μια μέρα, αλλά για την ώρα είμαι μακριά».
