Φτάνουμε στην τρίτη αγωνιστική των πλέι οφ χωρίς να έχει ακόμα ξεκαθαρίσει κάτι στις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό ήταν κακό αποτέλεσμα για την ομάδα. Το υπολόγιζα για νίκη.
Που να φανταστώ ότι ο Γιοβάνοβιτς θα εκτελούσε χρέη εισπράκτορα σε σταθμευμένο λεωφορείο μπροστά από την εστία της ομάδας του. Άλλαξαν τα χρόνια. Οι «πράσινοι» παίζουν σαν ομάδα περασμένων δεκαετιών με σκοπό την αποφυγή της ήττας. Πρόβλημα τους. Θα ζήσουμε και μ’ αυτό.
– Την Κυριακή , στο δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας παιχνίδι, η νίκη είναι μονόδρομος. Οι τρεις πόντοι θα δώσουν ώθηση για την συνέχεια και πιθανότατα θα αλλάξουν την εικόνα της βαθμολογίας. Ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ δεν έχει καμία δικαιολογία. Το λέω από τώρα. Μπορεί τα Γιάννενα να μας έκαναν να νιώσουμε ντροπή στον αγώνα του πρώτου γύρου, τώρα είναι η ώρα να παίξουμε για τον στόχο μας. Το κίνητρο πρέπει να λειτουργήσει ως αφορμή για να ανεβάσει την αδρεναλίνη των παικτών στα υψηλότερα επίπεδα, ώστε να αποδώσουν με περίσσιο πάθος και ενέργεια.
Η νίκη που έλειψε στα δύο προηγούμενα παιχνίδια , στοίχισε σε ψυχολογία. Η διακοπή των δύο εβδομάδων αναπλήρωσε δυνάμεις, δούλεψε ο κόουτς περισσότερο με την ομάδα, οι τραυματίες πάνε καλύτερα, αποσυμπιέστηκαν οι παίκτες, κάτι που φαινόταν να είχαν ανάγκη μετά τις συνεχείς αγωνιστικές.
– Ο αντίπαλος είναι ένας «κακός δαίμονας» των τελευταίων χρόνων. Στα μεταξύ μας παιχνίδια ποτέ δεν ήταν καλύτερος, εκτός του 0-5, αλλά δεν φεύγαμε νικητές. Ακόμα και μέσα στα Γιάννενα, στο φετινό πρωτάθλημα, η τύχη καθόρισε το αποτέλεσμα και όχι η εμφάνιση της ομάδας τους. Αυτό πρέπει να σταματήσει γιατί είναι παρά φύσει τα αποτελέσματα με τον ΠΑΣ.
Μπορεί να έχουν το πλεονέκτημα να παίζουν χωρίς άγχος και πίεση για το αποτέλεσμα, άρα είναι δύο φορές πιο επικίνδυνοι, αλλά από την άλλη είναι ο ΑΡΗΣ που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χάσει κι άλλο έδαφος στο κυνήγι της τρίτης θέσης. Σίγουρα είναι πιο δυνατός , με περισσότερες επιλογές και φυσικά με τον κόσμο στο πλευρό του.
– Η νοοτροπία κερδίζει τα παιχνίδια κι αυτή έχει ανάγκη ο ΑΡΗΣ. Τίποτα δεν κερδίζεται αν δεν το διεκδικήσεις , οπότε τα περιθώρια της επιτυχίας είναι συγκεκριμένα. Ας μπει μέσα στο μυαλό όλων ότι η νίκη δίνει ανάσα και μας πάει ένα βήμα μπροστά. Γίνεται αντιληπτό στον καθένα μας πόση σημασία έχει να συγκεντρωθούν οι παίκτες στο στόχο. Δεν υποτιμάω κανέναν αντίπαλο , βλέπω όμως τον ΑΡΗ μαχητή και νικητή.
Τα πλέι οφ σου δίνουν πόντους και ταυτόχρονα αφαιρούν από άλλους. Χωρίς μαχητικότητα και συγκέντρωση εύκολα μπορείς να πέσεις θύμα των ορέξεων των αντιπάλων. Αυτά τα στραβοπατήματα δεν έχουν θέση στην ομάδα μας πλέον. Το έχουμε δει πολλές το ίδιο έργο …… το πάθημα να γίνει μάθημα.
– Είδα και το δεύτερο παιχνίδι της εθνικής ομάδας. Καλύτερα να μην το έβλεπα. Αλλάζουν προπονητές, φέρνουν λέει καινούρια αέρα, έχουν ιδέες, όλα καλά , αποτέλεσμα μηδέν. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα…. Δυστυχώς δεν μπορούν τα παιδιά. Τους κέρδισε ομάδα που φορούσε φανέλες του Αθηναϊκού και έπαιζε ακόμα και ο Τζαλακώστας. Αφού δεν ντρέπονται αυτοί….. Τα αποτελέσματα της ΕΠΟ της εξυγίανσης. Με αναντικατάστατο τον Πέλκα δεν πας πουθενά.
Είπανε ότι ήταν φιλικό αλλά δεν είδα καμία δοκιμή. Μόλις έφαγαν το γκολ, κάνανε το ματς ροντέο για να ισοφαρίσουν. Ρε παιδιά…. Αν ήταν να το κάνετε εχθρικό ας παίζατε με πάθος από την αρχή. Κρίμα που ο όμιλος κων/των δεν έχει άλλους Έλληνες , να τους βάλουν όλους να παίζουν μαζί. Για την ομοιογένεια και τη συνοχή το λέω… ξέρετε εσείς. Άντε για το επόμενο και να προσέχετε….
– ΑΡΗ μου φέρε τη νίκη την Κυριακή για να πάρουμε φόρα προς τα επάνω. Μετά θα ασχοληθούμε με δικέφαλους και άλλους….
Υ.Γ. Φήμες ότι έξω από το «Κλ. Βικελίδης» θα υπάρχει κιόσκι για ψυχανάλυση από τη νέα ψυχολόγο της ομάδας και συνεργάτες της , με διαρροή η Π.Α.Ε. ΑΡΗΣ απέκλεισε αυτό το ενδεχόμενο. Κρίμα!!!!
