Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν καθοριστικός στη νίκη των Μιλγουόκι Μπακς επί των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, σκοράροντας 33 πόντους, κατεβάζοντας 16 ριμπάουντ και μοιράζοντας 3 ασίστ.
Τα “ελάφια” επέστρεψαν από το -26 και πήραν τη νίκη, με τον Έλληνα αστέρα να μιλά μετά το τέλος του παιχνιδιού και να εκφράζει την περηφάνεια του για τους συμπαίκτες του που κράτησαν το κεφάλι ψηλά, ενώ ανέφερε πως κάποιες φορές δυσκολεύουν τους εαυτούς τους.
Μεταξύ άλλων δήλωσε στην συνέντευξη Τύπου:
“Κάποιες φορές το κάνουμε δύσκολο για τους εαυτούς μας. Το Πόρτλαντ είναι μία πολύ καλή ομάδα, νέα ομάδα, παίζει σκληρά, έχει εξαιρετικούς αμυντικούς. Το κάνουμε δύσκολο. Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε έτσι το παιχνίδι. Δεν θα έπρεπε να είμαστε πίσω με 26 και μετά να προσπαθούμε να επιστρέψουμε να νικήσουμε το παιχνίδι.
Αλλά στο τέλος της ημέρας είμαι χαρούμενος που μπορέσαμε να νικήσουμε. Είμαι πολύ περήφανος για τα παιδιά που έπαιξαν, κράτησαν ψηλά το κεφάλι. Ο Θανάσης είπε κάτι πολύ σημαντικό. Δεν έχει σημασία αν θα κερδίσεις ή αν θα χάσεις. Σημασία έχει να μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά, να είσαι περήφανος που είσαι ικανός να παίξεις ένα παιχνίδι”.
Για την συνύπαρξή του με τον Λίλαρντ: “Όσο η σεζόν προχωρά βρίσκουμε τρόπους να παίζουμε ο ένας με τον άλλον, να είμαστε πιο επιδραστικοί. Στο τέλος της ημέρας πηγαίνουμε προς αυτό το σημείο. Εγώ σαν συμπαίκτης αντιλαμβάνομαι το τάιμινγκ που θέλει την μπάλα. Πρέπει να του δώσεις την μπάλα. Ειδικά στα οκτώ τελευταία λεπτά του παιχνιδιού.
Ξέρω όταν και οι δυο μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, παίξουμε με υψηλή αυτοπεποίθηση, πάμε στο σωστό σημείο και γίνουμε απειλή σε όλα τα σημεία στο γήπεδο, το παιχνίδι γίνεται ευκολότερο για τους συμπαίκτες μας. Μας βάζει σε θέση να κερδίζουμε παιχνίδια. Κάνει το παιχνίδι ευκολότερο για τους συμπαίκτες μας.
Στο προηγούμενο παιχνίδι ο Μπρουκ είχε 40 πόντους, την ώρα που ο Ντέιμ και εγώ είχαμε 30. Την μία μέρα θα είναι ο Μπρουκ (σ.σ. Λόπεζ), την άλλη ίσως ο Μπόμπι (σ.σ. Πόρτις), την άλλη ίσως ο Κρις (σ.σ Μίντλετον), την άλλη ίσως ο Μαλίκ (σ.σ. Μπίσλι). Στο τέλος της ημέρας, ο Ντέιμ πρέπει να είναι ο Ντέιμ, εγώ πρέπει να είμαι εγώ”.
