Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί όλος ο πλανήτης τις ανασκαφικές εργασίες στο Λόφο Καστά, όπου η Κατερίνα Περιστέρη και η διεπιστημονική ομάδα της, εργάζονται πυρετωδώς για να φέρουν στο “φως” το επόμενο εύρημα που θα λύσει το μυστήριο του τάφου.
Η εύρεση της σπασμένης θύρας στον τρίτο διαφραγματικό τοίχο σε μερικούς προξένησε την αίσθηση ότι αυτό αποτελεί ένδειξη σύλησης.
Αν και οι δηλώσεις της κυρίας Μενδώνη και της κυρίας Περιστέρη, άφησαν να εννοηθεί ότι ο τάφος έχει συληθεί στο παρελθόν από τυμβωρύχους, το empedotimos.blogspot φιλοξενεί μια διαφορετική άποψη. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι η σπασμένη θύρα που βρέθηκε μαρτυρά ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή οι τυμβωρύχοι δεν εισχώρησαν πολύ βαθιά.
Οι όποιοι επίδοξοι τυμβωρύχοι για να την διαρρήξουν θα προσπαθούσαν να την σπάσουν, χτυπώντας την προς τα μέσα, με αποτέλεσμα αν η προσπάθεια τους πετύχαινε τα οποιαδήποτε σπασμένα κομμάτια της θύρας να τα βρίσκαμε στον τρίτο θάλαμο.
Αντίθετα, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση του υπουργείου «Με την αφαίρεση των χωμάτων, χτες, αποκαλύφθηκαν τμήματα από μαρμάρινη θύρα, της τυπικής μορφής των μακεδονικών τάφων» , που από όσον γνωρίζουμε ο θάλαμος στον οποίο δούλευε η ανασκαφική ομάδα ήταν ο δεύτερος θάλαμος (με πρόσφατη δήλωση της κας Περιστέρη δεν έχουν μπει ακόμα να αποχωματίσουν στον τρίτο θάλαμο).
Συνεπώς, σύμφωνα πάντα με το empedotimos.blogspot, τα κομμάτια του θυρόφυλλου βρέθηκαν στον Δεύτερο Θάλαμο (Θ2), το οποίο σημαίνει ότι η όποια πίεση που υπήρξε πάνω σε αυτά ήταν από τον τρίτο θάλαμο με κατεύθυνση προς τον δεύτερο, η οποία μπορεί να αιτιολογηθεί είτε από κάποιον μεγάλο σεισμό είτε από κάποια ισχυρή έκρηξη πολύ κοντά (η κα Περιστέρη αναφέρθηκε σε εκρήξεις βομβών των Βουλγάρων) η οποία προκάλεσε σημαντική δόνηση του σημείου αυτού του τύμβου, με αποτέλεσμα να υπήρξε μια βίαιη ταλάντωση των χωμάτων των θαλάμων Θ2 και Θ3, την οποία η πόρτα δεν μπόρεσε να ακολουθήσει με αποτέλεσμα να σπάσει.
Λογικά κατά την ταλάντωση αυτή, τα θυρόφυλλα μετακινήθηκαν λίγο προς τα μέσα κατά την «υποχώρηση» του χώματος στον τρίτο θάλαμο (ας φανταστούμε κύματα στην επιφάνεια της θάλασσας) και όταν μετά η ταλάντωση ακολούθησε την αντίστροφη πορεία, στα θυρόφυλλα έπεσε μεγάλος όγκος χώματος σε αυτά με κατεύθυνση προς τον δεύτερο θάλαμο, ο οποίος συμπίεσε τα θυρόφυλλα πάνω στο κούφωμα της πόρτας με πορεία αντίθετη προς την κίνηση τους και να τα σπάσει.
Άλλωστε πως είναι δυνατόν να γίνει απόπειρα σύλησης από τυμβωρύχους σε χώρο όπου είναι καλυμένος με χώμα μέχρι επάνω ;
Απόδειξη αυτού είναι ότι στον τρίτο χώρο, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου (αλλά και από την ψηφιακή αναπαράσταση του κ. Λεφαντζή) η στάθμη του χώματος δεν είναι οριζόντια που σημαίνει ότι κάποτε υπήρξε βίαιη μετακίνηση/ταλάντωση των χωμάτων, από φυσική αιτία προφανώς, που είχε σαν αποτέλεσμα την θραύση των θυροφύλλων.
Το ότι η μετακίνηση αυτή έγινε πολύ αισθητή στον τρίτο διαφραγματικό τοίχο (μεταξύ δευτέρου και τρίτου θαλάμου) είναι διότι η επιχωμάτωση του τρίτου θαλάμου δεν ήταν μέχρι πάνω, άρα υπήρχε χώρος για κίνηση/ταλάντωση των χωμάτων, σε αντίθεση με τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο (μεταξύ πρώτου και δευτέρου) όπου τα ύψη των χωμάτων και από τις δύο πλευρές ήταν μέχρι την θόλο.
Έτσι λοιπόν ακόμα και η σπασμένη αυτή πόρτα αποδεικνύει ότι ο τάφος είναι ασύλητος, με αποτέλεσμα να αναμένουμε ακόμα μεγαλύτερες εκπλήξεις όσο προχωράει η ανασκαφή.
Πηγή: empedotimos.blogspot.gr