Το αναφέραμε εξ αρχής ότι οι απουσίες βασικών παικτών, είναι μια πραγματικότητα σε συνολική βάση, αλλά αυτό δεν αναιρεί την εικόνα των περισσότερων που… δεν παρουσιάστηκαν στην Λεωφόρο. Ή καλύτερα ήταν παρόντες σωματικά, αλλά απόντες αγωνιστικά.
Αδύναμοι κρίκοι παντού χθες για τον Άρη κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ελάχιστοι οι διασωθέντες…
Κουέστα: έκανε ό, τι μπορούσε, έβγαλε φάσεις και ήταν από αυτούς που “βρέθηκε” μέσα στο ματς.
Μπράμπετς: προσπάθησε να κουμαντάρει όλη την άμυνα που έμπαζε από παντού, χωρίς να έχει τον βασικό του… παρτενέρ (Φαμπιάνο) στο πλευρό του.
Εντιαγέ: χωρίς να έχει το ύψος της προσφοράς άλλων αγώνων, τουλάχιστον έδειξε να είναι από τους ελάχιστους στο κλίμα του αγώνα.
Ιτούρμπε: η μοναδική πηγή απειλής μεσοεπιθετικά, όσο είχε δυνάμεις και πριν τραυματιστεί κι αποχωρήσει. Είναι γεγονός όμως ότι υπήρξαν στιγμές που έμοιαζε… ανοιχτό βιβλίο για τους παίκτες του Παναθηναϊκού, έχοντας μελετήσει τα πάντα γύρω από την αντιμετώπισή του.
Από κει και πέρα νομίζουμε ότι δεν υπάρχει παίκτης που να βρέθηκε στο ύψος των περιστάσεων, εάν εξαιρέσουμε την φιλότιμη προσπάθεια του Λόπεθ (πόσο αρκεί άλλωστε…), ο οποίος πάντως δεν ήταν αρνητικός, αλλά δεν έδωσε το παραπάνω που καλείται να δώσει ένας φορ.
Ανέτοιμος λόγω τραυματισμού ο Μπερτόγλιο, αδύναμος κρίκος ο Λούμορ είτε έπαιζε μπροστά. είτε στην άμυνα, όπως και ο Σούντγκρεν, ελάχιστη βοήθεια από Σάσα, Τζέγκο, αλλά και Γκάνεα. Αναλαμπή του Μπεναλουάν το δοκάρι, όμως έδειξε ότι είναι πίσω και σε ταχύτητα, αντιδράσεις, εκρηκτικότητα σε μια τόσο καίρια θέση.
Οι αλλαγές δεν βοήθησαν (Μάνος, Σάκιτς, Χαΐροβιτς) και ο Άρης χάθηκε στην… Λεωφόρο των προβλημάτων του.
