O Νίκος Αγγελούδης μίλησε για το πρώτο του γκολ σε επίσημο παιχνίδι με τον Άρη, για την ομάδα, το όνειρό του, την αφιέρωση, για όλους και για όλα…
Αναλυτικά τα όσα είπε στο “Metrosport”:
-Νίκο, το πρώτο γκολ σου στην Super League ήρθε μετά από μεγάλη επιμονή, υπομονή και σκληρή δουλειά. Αρχικά βλέπεις τη μπάλα να αποκρούεται από τον Περιστερίδη, επέμενες όμως και στο «ριμπάουντ» έκανες τη δουλειά σου….
«Στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή ήτανε να βάλω γκολ. Δεν πέρασε από τη σκέψη μου ότι μπορεί να χαθεί αυτή η ευκαιρία. Δεν πίστεψα ότι θα το χάσω. Είμαι χαρούμενος που έβαλα και εγώ ένα… λιθαράκι σε αυτή τη νίκη της ομάδας. Είναι ένα γκολ ψυχολογίας σε προσωπικό επίπεδο και ελπίζω να έχει συνέχεια».
-Εκείνη την ώρα… πόσα κιλά μπορεί ζυγίζει η μπάλα;
«Λόγω της πίεσης και του άγχους που υπήρχε εκείνη τη στιγμή όντως η μπάλα ζυγίσει πολλά κιλά. Όταν όμως μπαίνεις στο γήπεδο, ξέρεις εξ αρχής ότι το παιχνίδι είναι κρίσιμο και επιπλέον νοιώθεις την ώθηση που σου δίνει ο κόσμος, δεν μπορείς παρά να σκέφτεσαι το καλύτερο».
– Βάζεις το γκολ τρέχεις στον Γιάννη τον Γιώρη, τον γιο του αείμνηστου Στέφανου και δείχνεις τον ουρανό. Είχες την υποχρέωση να το αφιερώσεις σε αυτό τον άνθρωπο;
«Όταν ήταν στο κρεβάτι ο κύριος Στέφανος του είχα υποσχεθεί πως το πρώτο μου γκολ στην Super League θα είναι για αυτόν. Τήρησα την υπόσχεσή μου σε έναν σημαντικό για εμένα άνθρωπο. Περίμενα αυτή τη στιγμή πολύ καιρό. Για μένα ο κ. Στέφανος θα είναι πάντα ο ποδοσφαιρικός μου πατέρας. Με βοήθησε σημαντικά. Αυτός με έφερε πίσω στον Άρη. Ήταν αληθινός, ειλικρινής και του χρωστάω πάρα πολλά».
-Πως πιστεύεις ότι θα το πανηγύριζε αν ήταν μαζί μας…
«Θα έκανε κωλοτούμπες! Αλλά και από τον ουρανό πιστεύω ότι το πανηγύρισε σαν μικρό παιδί, όπως αυτός ήξερε να πανηγυρίζει κάθε μας γκολ»
-Πολλοί είναι αυτοί σε κατατάσσουν στην κατηγορία των αδικημένων ποδοσφαιριστών αφού οι ευκαιρίες που πήρες, μέχρι πρότινος, ήτανε ελάχιστες. Με το γκολ που σημείωσες έστειλες απαντήσεις;
«Δεν θέλω να πω εγώ ότι είμαι ο αδικημένος της υπόθεσης. Είμαστε ένα ρόστερ που αποτελείται από νέα κυρίως παιδιά. Οι προηγούμενοι προπονητές καλός ή κακός δεν μου δώσανε ευκαιρίες. Δεν μπορώ να ξέρω το γιατί, αφού ποτέ δεν μου αιτιολόγησαν την απόφασή τους. Ο Αλκαράθ μου έδωσε τις ευκαιρίες που περίμενα και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη. Αυτό που έχω εγώ τώρα να κάνω είναι να συνεχίσω να τον δικαιώνω. Πριν ήμουνα εφτά συνεχόμενα παιχνίδια εκτός αποστολής. Είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, όμως, και πρέπει να κάνω υπομονή. Δουλεύεις και όταν σου δοθεί η ευκαιρία πρέπει να την εκμεταλλευτείς και να είσαι έτοιμος. Όταν δεν παίζεις όλα πάνε στραβά. Εκεί πρέπει να δείξεις δύναμη, να δουλεύεις στις προπονήσεις και να είσαι στο ίδιο επίπεδο με αυτούς που αγωνίζονται. Ήταν πολύ δύσκολη η κατάσταση για μένα, γιατί έβλεπα στις προπονήσεις ότι δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και δεν έπαιρνα την ανταμοιβή που έπρεπε».
-Σου πέρασε καθόλου από το μυαλό να φύγεις από τον Άρη βλέποντας ότι δεν είσαι στα πλάνα των προπονητών σου;
«Η αλήθεια είναι ότι πέρασαν πολλά από το μυαλό μου την τελευταία περίοδο. Το θέμα είναι ότι δεν αγωνιζόμουν στην θέση μου. Επιθετικός είμαι και όχι ακραίος χαφ. Επειδή πιστεύω όμως ότι έχω να δώσω στον Άρη, έσκυψα το κεφάλι, δούλεψα και απλά περίμενα την ευκαιρία. Την πήρα από τον Αλκαράθ και δικαιώθηκα για την υπομονή που έδειξα και την πίστη στις δυνατότητές μου».
-Σαν άνθρωπος πάντως πρέπει να είσαι αρκετά υπομονετικός αν κρίνουμε από την επιμονή που είχες και την υπομονή που έκανες αυτά τα δύο χρόνια…
«Εκεί που χρειάζεται πρέπει να είσαι οπλισμένος με υπομονή. Δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς…»
-Στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο είχες δίπλα σου στην επίθεση τον Γιάννη Γιαννιώτα. Εσύ άνοιξες το σκορ, ο Νταβίντ Αγκάνθο, όμως, ήταν αυτός που χάρισε τη νίκη στην ομάδα. Τι εισπράττεις από την καθημερινή σου συνύπαρξη με τον Ισπανό;
«Είναι μεγάλος επιθετικός. Το βλέπουμε καθημερινά και στις προπονήσεις. Έχει φοβερά τελειώματα, σιγουριά στον εαυτό του και μέσα στο γήπεδο συνεχώς κινείται για να πάρει τη μπάλα. Παίζει και με το μυαλό και με την ικανότητα. Προσωπικά τον θεωρώ δάσκαλό μου φέτος στην ομάδα. Μαθαίνω πολλά από τον Νταβίντ. Επιπλέον, είναι και εξαιρετικός χαρακτήρας. Βοηθάει τον Άρη όχι μόνο αγωνιστικά. Είναι προσωπικότητα. Με τον Γιάννη (σ.σ.: Γιαννιώτα) ήμαστε μαζί από την Κ20. Είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ελλάδα. Αν συνεχίσει έτσι και δουλέψει σκληρά θα καταφέρει να εκπληρώσει πολλούς από τους στόχους του. Η πορεία του πιστεύω θα είναι ανοδική, αρκεί και ο ίδιος να το πιστέψει. Ελπίζω και εύχομαι τα καλύτερα».
«Με Αλκαράθ η ομάδα έχει πλάνο»
-Ο Άρης δείχνει βελτιωμένος στο τακτικό κομμάτι από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία ο Λούκας Αλκαράθ. Τι πρόλαβε να αλλάξει στο μικρό χρονικό διάστημα που είναι στην ομάδα;
«Έχει φέρει άλλο αέρα στα αποδυτήρια, πιο φρέσκο. Επανέφερε την πειθαρχία και νιώθουμε πιο ομάδα μαζί του. Είναι ένας προπονητής που ρίχνει όλο το βάρος του στην τακτική. Η ομάδα αρχίζει και αφομοιώνει το πλάνο παιχνιδιού που ο ίδιος έχει στο μυαλό του και στο γήπεδο βγαίνουν τα σημάδια βελτίωσης. Η ομάδα δείχνει ότι έχει πλάνο και βαδίζει βάσει αυτού. Πατάμε καλύτερα, παίζουμε καλύτερα. Σίγουρα είναι και θέμα τύχης, ιδίως το γκολ».
-Η αδυναμία παραγωγής φάσεων στον Άρη είναι θέμα απειρίας ή έλλειψη ποιότητας;
«Δεν θα πω ότι είναι θέμα απειρίας. Το γκολ είναι και θέμα τύχης και ημέρας. Επί Όγιος θυμάμαι ότι ο Άρης έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στο πρωτάθλημα αλλά και πάλι είχε έλλειψη παραγωγικότητας».
-Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο ήταν «must win» για τον Άρη. Πως το αντιμετωπίσατε και η ομάδα έφτασε μέχρι τη νίκη και ποιες οδηγίες πήρατε από τον προπονητή σας;
«Δουλέψαμε σκληρά όλη την εβδομάδα. Ο προπονητής μας είπε ότι δεν πρέπει να πάει χαμένος ο κόπος μας. Ευτυχώς όλα πήγανε καλά, πήραμε ψυχολογία για τη συνέχεια και οπλιστήκαμε με αυτοπεποίθηση. Μετά το παιχνίδι μας κράτησε προσγειωμένους. Μας έδωσε απλά συγχαρητήρια για τη νίκη. Αυτή η νίκη ήταν απλά μία ανάσα. Δεν σταματάμε εδώ. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά γιατί η συνέχεια είναι πολύ δύσκολη. Τα κεφάλια πρέπει να είναι μέσα και το μυστικό είναι η δουλειά. Είμαστε αναγκασμένοι να κοιτάξουμε το επόμενο παιχνίδι (με τον ΟΦΗ) και να επικεντρωθούμε σε αυτό αποκλειστικά. Εμείς πρέπει να τα δώσουμε όλα για το θετικό αποτέλεσμα. Θα παλέψουμε όσο μπορούμε για να το καταφέρουμε».
-Βλέποντας την εντεκάδα στον αγώνα με τον Πανιώνιο είδαμε ότι η επιθετική τετράδα του Άρη αποτελούνταν από νέα παιδιά προερχόμενα από τα Τμήματα Υποδομής. Καλώς ή κακώς έχει επωμιστεί έναν δύσκολο ρόλο φέτος…
«Είχα τον Γιαννιώτα δεξιά μου, ενώ ο Καραγιάννης και ο Σουνάς έπαιζαν στις πτέρυγες. Στην άμυνα ήταν και ο Μιχάλης (σ.σ.: Γιαννίτσης). Όλοι ήμασταν συμπαίκτες στην Κ20. Είναι ευχάριστο γεγονός, αλλά πρέπει να δείξουμε πράγματα. Τα προηγούμενα χρόνια γκρινιάζαμε που δεν παίζουν Έλληνες παίκτες. Τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι αξίζουμε να παίζουμε. Όταν μπαίνουμε στο γήπεδο όμως είμαστε ένα. Δεν διαχωρίζω το ρόστερ σε νέους-άπειρους παίκτες και έμπειρους. Σίγουρα παίρνουμε βοήθειες από τους μεγαλύτερους αλλά στον Άρη είμαστε μια ομάδα. Όλοι είμαστε μια γροθιά και προσπαθούμε για το καλύτερο».
«Βγάλτε το από το μυαλό σας ότι ο Άρης μπορεί να πέσει»
-Τι απάντηση θα έδινες σε αυτούς που θεώρησαν τον Άρη ξεγραμμένο και τον έβαζαν από την αρχή στα φαβορί για υποβιβασμό;
«Καλά θα κάνουν ξεγράψουν τον Άρη από τις ομάδες που είναι υποψήφιες για υποβιβασμό. Γνωρίζαμε από το καλοκαίρι ότι η χρονιά θα είναι δύσκολη και ο στόχος θα είναι αυτός. Ο Άρης, όμως, είναι ομάδα με ιστορία και βαριά φανέλα. Εμείς θα παλέψουμε μέχρι τέλος για να βγάλουμε από το αδιέξοδο την ομάδα. Τα λόγια όμως είναι περιττά. Προέχουν οι πράξεις και στο γήπεδο θα αποδείξουμε ότι έχουμε δυνατότητες. Το καλό είναι ότι υπάρχει πίστη στα αποδυτήρια. Αν δεν έχεις πίστη στις δυνατότητες του, άλλωστε, δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Και αυτό είναι το μυστικό μας».
-Η… ανακατωσούρα που παρατηρήθηκε στα διοικητικά από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα σας επηρέασε καθόλου, το συζητούσατε στα αποδυτήρια;
«Όλα παίζουν ρόλο σε μία ομάδα. Είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Η δουλειά μας είναι το ποδόσφαιρο. Το σκεφτόμαστε, προβληματιζόμαστε αλλά δεν μπορούμε να σταθούμε σε αυτά όμως. Για εμάς προέχει η δουλειά και η σωτηρία της ομάδας. Όταν μπαίνουμε στο γήπεδο ξεχνάμε ότι είμαστε απλήρωτοι. Ξεχνάμε τα πάντα».
-Παρά τις δυσκολίες και τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα ο κόσμος του Άρη είναι δίπλα σας…
« Ο κόσμος του Άρη έχει περάσει πάρα πολλά. Και όμως είναι εκεί. Πηγαίνοντας στην κερκίδα να πανηγυρίσω το γκολ μου ένοιωσα αυτή την τρέλα που κουβαλάνε όλα τα παιδιά. Μία ομάδα την κάνει μεγάλη ο κόσμος της. Τα τελευταία χρόνια συνήθισε με την Ευρώπη, τα ταξίδια στο Μάντσεστερ, στη Μαδρίτη, έβλεπε να έρχονται παίκτες με πολλά εκατομμύρια στην ομάδα. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ομάδα έχει πολύ χαμηλό μπάτζετ και στόχος είναι η παραμονή. Παρόλο αυτά ο κόσμος βλέπουμε ότι στηρίζει. Και αυτό είναι που τον κάνει ξεχωριστό. Ακόμη και στα δύσκολα είναι κοντά μας».
