Ο Βαγγέλης Αγγέλου μίλησε με λόγια ξεκάθαρα, σταράτα, σοβαρά και δεν άφησε καμία υπόνοια, καμία απορία, απολύτως τίποτα. Θέλει να μείνει στον Άρη, το έδειξε άλλωστε μιλώντας επί ένα δίωρο για “το προϊόν που παράχθηκε δεν πρέπει να πάει στη χωματερή”, αλλά θα συζητήσει με τους ανθρώπους του Άρη όταν εκπληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις της ομάδας στους παίκτες.
“Ξεκινάω από την Την Τετάρτη 6 το απόγευμα 25 Οκτωβρίου όταν ο κ. Αρβανίτης μου έκανε ένα τηλέφωνο στη Χαλκίδα και 22:45 με πήρε ο υπεύθυνος της ομάδας για τα εισιτήρια και αποφάσισα πρωί Πέμπτης να έρθω σε αυτήν την ομάδα. Ο μόνος τρόπος, η πρώτη σκέψη που ήρθα ήταν μέσα από συζήτηση δύο ωρών και μου είπαν “μη το κάνεις, είναι λάθος”. Ο αθλητισμός επαληθεύτηκε. Στους ανθρώπους προσφέρει έναν ιδιαίτερο εθισμό και την ικανοποίηση να αντιμετωπίζεις την πιο άνιση μάχη, να είσαι απέναντι με τον εαυτό του, αυτό το θηρίο που δύσκολα το ελέγχουμε.
Ξεκινήσαμε το πρώτο ματς στις 27/10 με τον Ηλυσιακό και προγρμματίσαμε το επόμενο με την Ελευσίνα και φτάσαμε σήμερα να μιλήσουμε με αριθμούς. Η ομάδα του Άρη μέχρι το τελευταίο παιχνίδι με τον Πανιώνιο είχε 197 μέρες έργο από τη μέρα που ήρθα εγώ. έγιναν 160 προπονήσεις μπάσκετ, το 35% ήταν διπλές. Εγιναν 60 προπονήσεις φυσικής κατάστασης και 50 μέρες ρεπό. Η ομάδα έπαιξε 24 παιχνίδια πρωταθλήματος με ένα πρόγραμμα σε μια χώρα που δυσκολεύεται να οργανώσει το οτιδήποτε, να φτιάξουμε ένα βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό που να στηρίζεται σε τρεις κατηγορίες. Πρώτα στις προτεραιότητες ανάγκης, στις μικρές νίκες που μας έδιναν το δικαίωμα μετά από ένα τρίμηνο να βρούμε μικρούς στόχους και τρίτον να μπορέσουν όλα αυτά μαζί να δώσουν τη δύναμη στους παίκτες για να αποδώσουν σαν σύνολο και να ικανοποιήσουν ένα πολύ δύσκολο μπασκετικό κοινό όπως είναι ο Άρης, πολύ αληθινό, πολύ ιδιαίτερο και εθισμένο στην αγωνιστικότητα, στην οικογένεια και τις νίκες. Το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο.
Χωρίσαμε δύο ομάδες. Την ομάδα του γηπέδου και την ομάδα των γραφείων. Προσπαθήσαμε με τους ανθρώπους της διοίκησης να συζητήσουμε γι’ αυτόν τον σχεδιασμό και όσον αφορά το γήπεδο προσπαθήσαμε το καταπονημένο ρόστερ, με μια καλή προπονητική λογική σε σχέση με τις δυνατότητες το χωρίσαμε σε βασικότατους, βασικούς, αναπληρωματικούς και παίκτες προπόνησης.
Οι βασικότατοι και βασικοί παίκτες του Άρη κατά τη διάρκεια αυτών των 8,5 μηνών έχασαν 1-1,5 μήνα. Οι νεαροί παίκτες του Άρη και οι αναπλρωματικοί έχασαν 1,5-2 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι σε μια χρονιά που η ομάδα έχει μόνο ένα πρωτάθλημα, με τόσες μεγάλες διακοπές, υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη απώλεια τραυματισμών. Αν το αναλύσει αυτό κανείς, θα δει ότι είτε υπάρχει πρόβλημα προπονητικής υποδομής ή προπονητικής διαχείρισης. Εκεί αποφασίσαμε ότι θα κάνουμε υπομονή 1-1,5 μήνα, θα ρισκάρουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια, στηριζόμενοι στο ιατρικό τιμ. Καταφέραμε να φτάσουμε σε κάποιες καθοριστικές στιγμές όπου η μόνη δυσκολία ήταν να περάσουμε στους παίκτες του ειδικό βάρος αυτής της φανέλας.
Πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι με πολύ απλό τρόπο να σου πουν που ήρθες, πως θα προσαρμοστείς. Αυτό το διάστημα είναι πολύ δύσκολο και είναι ικανότητα σε μια ομάδα να μπορεί να εντάσσει μέσα από τη γνώση του περιβάλλοντος που έχει έναν παίκτη ή έναν νεαρό. Εμείς βλέπαμε μια δυσπιστία από τους παίκτες. Ενώ μπορούσαμε να παίξουμε καλύτερα, είχαμε να λύσουμε πολλά θέματα
Φτάσαμε και ευτυχήσαμε όλοι μας να μας το δώσει αυτό το νόημα αυτού του συλλόγου η εκδήλωση για τον Νίκο Γκάλη. Εγώ το είδα στα μάτια των παικτών. Αυτές οι εκδηλώσεις ενθάρρυναν την άποψή μου ότι η ιστορία είναι η κολώνα, η βάση της ομάδας. Δεν ξέρω ποιος έγινε, ποιος το σκέφτηκε, ποιοι το υλοποίησαν, βγήκε ένα μαγικό αποτέλεσμα και αυτή την αύρα εισέπραξε αυτή η ομάδα και τελείωσε όπως τελείωσε.
Τα “ευχαριστώ” του Αγγέλου
Θέλω να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους πολύ απλά. Πρώτον την διοίκηση, δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα, γιατί η διοικητική ομάδα του Άρη, όσο περισσότερο ομάδα γίνει, τόσο πιο ομαδικό προϊόν θα παράγει. Μιλήσαμε, βγήκαμε έξω, μας έστελναν μηνύματα, μας ανέχτηκαν, μας υποστήριξαν.
Στο διοικητικό προσωπικό, στα γραφεία του Άρη, που για μένα είναι από τα πιο έμπειρα και πιο ικανά σταφ στην Ευρώπη που έχω δει. Μέσα από καλές και κακές στιγμές έβλεπες στο βάθος της ψυχής του πονούν και αγαπούν αυτήν την ομάδα και κόντρα σε πολλά άντεξαν και μας βοήθησαν πάρα πολύ.
Στους παίκτες μας και λέω “μας” γιατί έγιναν “μας” και κομμάτι μας και είναι πολύ δύσκολο να σας μεταφέρω την εικόνα μέσα στα αποδυτήρια στη Νέα Σμύρνη. Τους ευχριστούμε έναν ένα γιατί κατάφεραν και άντεξαν τις αμφιβολίες, αλλά βρήκαν χημεία μεταξύ τους και μας δίδαξαν τι μπορεί να κάνει ένα γκρουπ όταν ενώνεται.
Στους συνεργάτες μας, τον Θανάση Μολυβδά, τον Σάββα Καμπερίδη και τον Παναγιώτη Ζάλογγο. Δεν κάναμε κανένα μίτινγκ και αυτοί με ανέχτηκαν και δεν ξέρω πως και αυτό που έδωσαν ήταν από μέσα τους και τους ευχαριστώ.
Στο υπόλοιπο σταφ, τους γιατρούς, τους εξωτερικούς συνεργάτες, τον φυσιοθεραπευτή, τον φροντιστή, που ήρθαν και στήριξαν την προσπάθεια και βοήηθσαν την ομάδα σε δύσκολες μέρε.ς Στους συναδέλφος προπονητές στη Θεσσαλονίκη που ήρθα εδώ και ήμουν χαμένος, αλλά πάντα μου έδιναν μια κατεύθυνση. Ξέρουν ποιοι είναι αυτοί.
Στον πυρήνα των παλαιμάχων του Άρη. Γνώρισα και συζήτησα μαζί τους και κατάλαβα ότι αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν και έχουν τον Άρη μέσα τους και είναι διαθέσιμοι να στηρίξουν κάθε προσπάθεια.
Στους φιλάθλους που ήρθαν στο γήπεδο και βοήθησαν την ομάδα. Η εικόνα που είχε ήταν εντυπωσιακή στη γιορτή του Άρη, όπως και στο ματς με τον Πανιώνιο.
Τέλος σε εσάς, που μου είπε χθες κάποιος οι δημοσιογράφοι του Άρη είναι ιδιαίτεροι. Θέλουν να δουν ότι υπάρχει όραμα. Ευχαριστώ που στηρίξατε και εσάς που με αντίθετες φωνές και στο τέλος μας ενθαρρύνατε και μας βοηθήσαμε και μας δώσατε αυτοπεποίθηση να σταθούμε μπροστά σας και να πούμε ότι προσπαθήσαμε”.
“Σκέψου μεγαλόπνοοα, δράσε με σύνεση”
“Θα ήθελα να πω πως μου λένε αρκετοί “όταν μιλάς δεν σε καταλαβαίνουμε”. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω και εγώ τον εαυτό μου. Ξέρω τι νιώθω όμως… Υπάρχουν κάποια μότο που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο και μια ομάδα, που θα ήθελα να τα πω και τα έχω ξαναπεί: “Για μια ομάδα είναι πολύ σημαντικό, αν χαθεί το καρφί, χάνεται το πέταλο. Αν χαθεί το πέταλο, θα χαθεί το άλογο. Αν χαθεί το άλογο, δεν υπάρχει μήνυμα, και χάνεται ο πόλεμος”.
Θέλω να πω πώς είναι η ζωή στον Άρη είναι σαν να γλείφεις το μέλι από το αγκάθι. Εμείς γλείψαμε τη γλύκα της ιστορίας χωρίς να ματώσουμε. Βγήκαμε πιο δυνατοί.
Θα χρησιμοποιήσω ένα ρητό του Σοφοκλή: Να προσέξουμε όλοι μας γιατί η αλαζονεία γεννά τον τύραννο. Πρέπει να υπάρχει μέτρο σε όλα τα πράγματα. Το πολύ μπράβο φέρνει την αλαζονεία.
Τέλος θα πω κάτι που συζητούσα με τον αδελφό μου στην Αμερική. Μου είπε ότι στη ζωή επικρατεί το “μπορείς να σκέφτεσαι μεγαλόπνοοα, αλλά πρέπει να δρας με σύνεση και μέχρι εκεί που είναι η κουβέρτα σου”.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω μεμονωμένα τον πρόεδρο και σε κάτι που μου είπε κάποιες φορές δίνουμε έναν αγώνα, λυπάμαι που δεν μπορώ να ικανοποιήσω κάποιες επιθυμίες σου. Είναι εύκολο να χρεώνεις, δύσκολο να ξεχρεώνεις. Μακάρι να βρουν χημεία στην ομάδα του και να βγει ο Άρης πιο δυνατός.
“Πρέπε και το ποντίκι να έχει τυρί στο στόμα”
Για την παραμονή του είπε: “Διάθεση υπάρχει, χημεία υπάρχει. Και είπα κάτι στον Χρήστο Γαλιλαία. Φανταστείτε οτι είμαστε σε ένα πλήρωμα σε ένα γερό και ιστορικό σκαρί. Αυτό το πλήρωμα έφερε το καράβι στη στεριά, αλλά υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για το καινούριο ταξίδι. Πρέπει να εκπληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις. Μέχρι και το ποντίκι να βγει με το τυρί στο στόμα. Αν αυτό γίνει ή προσπαθεί να γίνει, τότε είμαστε ειλικρινείς.
Για μένα η χρονιά δεν έχει τελειώσει. Εγώ θα τους κοιτάξω στα μάτια τους παίκτες όταν η διοίκηση εκπληρώσει αυτά που τους υποσχέθηκε. Αυτά τα παιδιά άντεξαν πάρα μα πάρα μα πάρα μα πάρα πολλά”.
Πρόσθεσε πως “γίνεται πολύς λόγος για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Εγώ δεν έχω καμία πρόταση, από καμία άλλη ομάδα. Συζητήσεις γίνονται, αλλά μέχρι να υπάρχει κάτι είναι πολύ διαφορετικό. Τι έχω πει στη διοίκηση: Η δουλειά στον Άρη μου αρέσει, την βλέπω πρόκληση, δεν βλέπω πως μπορεί να προχωρήσει. Ένα 10% να μπω σε άλλη συνεργασία, ένα 15% πρόταση από μια άλλη ομάδα, ένα 25% να προκύψει κάτι άλλο και το 50% να είμαι εδώ. Αυτό το 50% δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να συζητήσω, αν πρώτα όλο το πλήρωμα δεν μου πει ότι μέχρι και το ποντίκι στο αμπάρι έχει τυρί στο στόμα! Αν δεν μου πει ότι εμείς νιώσαμε υπερήφανοι σαν πλήρωμα από την πλοιοκτήρια εταιρεία”.
“Δεν πρέπει να επαναληφθεί η τρέλα που είχαμε στην αρχή της χρονιάς”
Ρωτήθηκε τι του λένε οι φίλοι του και οι κοντινοί του άνθρωποι όταν πριν από μήνες του είχαν πει να μην έρθει στον Άρη και απάντησε: “Σήμερα μου λένε ότι έκανα λάθος, αλλά εγώ στον Άρη οφείλω. Δίνοντάς μας αυτή τη δουλειά, παρόλο που υπάρχει ένα background που με κυνηγάει, μου έδωσαν την ευκαιρία να βρίσκομαι μπροστά σας με μεγάλη χαρά, ικανοποίηση, αυτοπεποίθηση και πολύ σεβασμό. Όλη αυτή η μικρή δράση έχει συσπειρώσει ανθρώπους, μας έχει δώσει συγχαρητήρια, αλλά πρέπει να είμαστε πιο υπεύθυνοι. Η τρέλα που είχαμε στην αρχή δεν πρέπει να επαναληφθεί γιατί ήταν ριψοκίνδυνη”.
“Το θέμα δεν είναι εκβιαστικό, η διοίκηση κάνει τιτάνια προσπάθεια”
Αναφέρθηκε στη διοίκηση λέγοντας πως “η διοίκηση κάνει τιτάνια προσπάθεια. Το θέμα δεν είναι εκβιαστικό. Όταν βγαίνεις στην αγορά ή σηκώνεις ένα τηλέφωνο, πρέπει να αισθάνεσαι δυνατός να διεκδικήσεις κάτι από κάποιον άλλον. Άκουσα από παίκτη του Κολοσσού να λέει ότι “είμαστε καλύτερα από την ομάδα σου”. Είναι θέμα προτεραιότητας της διοίκησης και να δει σε ποια τάξη μπορεί να βάλει τα προβλήματα. Δεν μπορούμε να βγούμε στην μπασκετική αγορά έτσι, αν αυτά τα παιδιά δεν τα κοιτάξουμε στα μάτια και τους πούμε “γι’ αυτό που σας είπαμε είμαστε συνεπείς”…
“Αυτό που έγινε για τον Γκάλη τάραξε μπασκετικά μυαλά”
Αναφερόμενος στην γιορτή του Νίκου Γκάλη και την επίδραση που είχε στην ομάδα είπε: “Αυτό ήταν κάτι μαγικό, όχι μόνο για μένα… Όταν έρχονται όλοι αυτοί που ήρθαν και δάκρυσαν. Τι να πω; Ήμουν θύμα του Γκάλη αγωνιστικά ως αντίπαλος. Τάραξε αυτό που έγινε πολλά μπασκετικά μυαλά, τόσο όσο δεν μπορείτε να καταλάβετε, αλλά το να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Είμαι μέλος ενός πληρώματος. Αυτό το έχω υποσχεθεί στους παίκτες, στους συνεργάτες, δεν γίνεται… Το τι νιώθω; Πιστεύω το είδατε. Κάτι πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά. Χθες το βράδυ μιλάω με τους παίκτες. Από Δευτέρα ο καθένας θα μιλάει με τη διοίκηση… Μου είπαν οι παίκτες να πάμε να φάμε και τους είπα ότι δεν θα πάω, γιατί η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμα, για μένα… Ανεβαίνουμε στο γραφείο. Είναι 2-3 παίκτες, ένας από αυτούς, μου λέει “θέλω να σου μιλήσω”. Έρχεται κι ο Χρήστος Γαλιλαίας. “Κόουτς, δεν μπορώ να κάνω μεταβατική προπόνηση. Δεν μπορώ να πληρώσω το ενοίκιο, δνε μπορώ να φάω, δεν μπορώ”.
Βλέπω τον Χρήστο δακρυσμένο: “Εγώ δεν το ανέχομαι”, μου είπε. Σαν καλλιτέχνης έχει ευαισθησία, του λέω να μην την χρησιμοποιεί γιατί θα πάθει εγκεφαλικά. Έχει μια τρέλα και μας τη διδάσκει. Πήρε έναν Αρειανό… τερματοφύλακα από αυτούς που δεν φαίνονται. “Αυτός είναι πραγματικά Άρης”. Σε αυτά τα προβλήματα που παλεύουν όλοι οι άνθρωποι δεξιά και αριστερά”.
“Βλέπω την ηλιαχτίδα, είδα αλήθεια μετά από χρόνια”
Συνεχίζοντας να απαντάει σε ερωτήσεις τόνισε πως “αυτό το προϊόν δεν θέλω να πάει στη χωματερή… Βλέπω την ηλιαχτίδα. Τι είδα; Αλήθεια μετά από χρόνια. Αλήθεια στο κράξιμο και στα συγχαρητήρια. Δεν την είχα δει. Γι’ αυτό έχω και θάρρος και θράσος. Βλέπω και αλήθεια και ελπίδα. Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα έχει θεό και θα έχει θεό. Αυτή η μεταφορά που έγινε στη γιορτή του Γκάλη, έβγαλε τον σεβασμό του παρελθόντος του Άρη. Δεν είμαστε και καλά παιδιά, αντιδράμε και λίγο. Μετά την εκδήλωση του Άρη, είπαμε “Είμαστε Άρης” και το χρησιμοποιήσαμε αυτό με πολλούς και διάφορους τρόπους”.
“Ομάδα παραγωγής, αυτός ο δρόμος είναι μονόδρομος”
Ρωτήθηκε για τον Βεζένκοφ και πως εισπράττει ο ίδιος αυτό που προκύπτει από το περιβάλλον του παίκτη ότι αν ο μείνει στην ομάδα, θα μείνει και ο παίκτης. “Φώναξα τον Σάσα και του είπα: Εξαρτάται από μένα αν θα μείνεις ή όχι; Μήπως επειδή ο μπαμπάς σου με θέλει στη Λουκόιλ; Σου έχω πει ποτέ να μην πας Αμερική ή να μείνεις στον Άρη; Με τον μπαμπά και τη μαμά του Σάσα έχω την ίδια σχέση… Υπάρχουν δύο κατηγοριών ομάδες. Οι ομάδες παραγωγής και οι ομάδες πληρωμής. Πιστεύω ότι ο Άρης μια από τις σκέψεις είναι να απευθυνθεί σε παιδιά σαν τον Σάσα κι αν έχει σοβαρότητα, μπορεί να κερδίσει την εκτίμηση των οικογενειών. Το πρόγραμμα του Άρη μπορεί να είναι σαν κολέγιο, αν θεωρηθεί ότι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είναι το ΝΒΑ. Και μέσα στο γήπεδο, όχι στα λόγια, να προσπαθήσουμε να τους κερδίσουμε. Ο Άρης θέλει να δώσει ευκαιρία μέσα από την πράξη. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει να μιλήσει η ομάδα που θα συζητήσει με την οικογένεια και να μην είναι υπεύθυνη. Για μένα ο Άρης έχει κάποιους πυρήνες. Αν με το καλό γίνει αυτό το πράγμα, πρέπει να απευθυνθείς και να πεις ότι το σενάριο είναι αυτό. Όποιο σενάριο επιλεγεί, ο στόχος θα έρθει αν είμαστε όλοι μαζί… Είναι μονόδρομος αυτός ο δρόμος”.
“Δεν λέω ότι είμαι Άρης, αν το πω θα είναι ντροπή. Τα Αρειανόσημα δύσκολα κολλούνται”
Ρωτήθηκε αν έχει ακόμα την ίδια τρέλα να κάνει ότι ξεκίνησε στις αρχές της φετινής χρονιάς με τον Άρη και έδωσε την πιο αφοπλιστική απάντηση: “Είμαι εκ γενετής τρελός εγώ!”
Στη πίεση που του ασκήθηκε για να δώσει πιο ξεκάθαρη απάντηση για την παραμονή του, απάντησε λέγοντας ότι «το τι θέλει να νιώθει ένας επαγγελματίας, δεν πρέπει να το κοινοποιεί. Δεν λέω ότι είμαι Άρης, αν το πω θα είναι ντροπή. Τα αρειανόσημα δύσκολα πουλιούνται. Νιώθω ευγνώμων και τυχερός για την ευκαιρία που μου δόθηκε».
