Ο Βαγγέλης Αγγέλου μίλησε για όλους και για όλα σε μια μακροσκελέστατη συνέντευξη, αναλύοντας τις ιδέες του για το μπάσκετ, την παρουσία του στον Άρη, την σχέση του με το μπάσκετ και πολλά άλλα…
Η συνέντευξη του τεχνικού του Άρη στο “metrosport.gr”:
Σε μία δύσκολη χρονικά περίοδο για τον Άρη, με πολλά προβλήματα, αποφασίζετε και μάλιστα σύντομα, να συνεργαστείτε με τους «κίτρινους». Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
«Η δουλειά του προπονητή από μόνη της, θέλει γρήγορες αποφάσεις και υπεύθυνες. Το διάστημα εκείνο, ήταν ανάγκη να βρει προπονητή ο Άρης, γιατί ήταν Πέμπτη και το Σάββατο η ομάδα είχε ένα πάρα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Μίλησα με τον πρόεδρο, έριξα μία ματιά στο πρόγραμμα και η απόφαση- απάντηση, δεν μπορούσε να έχει δεύτερη σκέψη. Δεν μετανιώνω για την γρήγορη απόφασή μου».
Βρεθήκατε ξανά στον πάγκο του Άρη τη χρονιά 2002-03, ως βοηθός του Μίλαν Μίνιτς. Τι έχετε να θυμάστε από τότε;
«Θυμάμαι ότι με πήρε ο Μίλαν Μίνιτς, για να βοηθήσω κι εγώ στην προσπάθεια του Άρη. Ήταν μεγάλη μου χαρά. Οι συνθήκες τότε ήταν πιο ευνοϊκές, όχι όπως τώρα δύσκολες. Έπρεπε να φτιάξει τον κορμό του ο Άρης και αυτό, χρειαζόταν πολλές εργατοώρες. Βρισκόταν στα στάδια της ανίχνευσης και της στελέχωσης του κορμού του».
Ερχόμενος στον Άρη, ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις και συναισθήματα;
«Το πρώτο πράγμα που μου είπαν όλοι από τον κύκλο μου στο χώρο, ήταν να μην έρθω στον Άρη, γιατί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Είναι πανελληνίως γνωστή, η κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα. Η προσπάθεια που γίνεται και ξεκίνησε από το καλοκαίρι, για να έχει ένα δείγμα γραφής, θέλει κάποιες εργατοώρες, μέσα και έξω από το γήπεδο. Είχαν γίνει κάποιες εργατοώρες για να φτιαχτεί αυτή η ομάδα και να σταθεί στα πόδια της. Κάποια στιγμή, άλλαξε η κατεύθυνση και ο προσανατολισμός αυτής της προσπάθειας. Κάπου εκεί, άρχισε και η δική μου συνεισφορά και χαράξαμε ένα πλάνο, βραχυπρόθεσμο στην αρχή, που ήταν χωρισμένο σε τρεις βασικές κατηγορίες. Πρώτον, να δημιουργηθεί ένα προσωπικό ανθρώπων γύρω από τους παίκτες, δεύτερον να βρούμε χημεία, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και τρίτον, να προσπαθήσουμε να μαζεύουμε θετικά αποτελέσματα, ώστε να πετύχουμε το στόχο μας».
Ο στόχος και ο… πάτος του Άρη
Ποιος είναι ο στόχος της ομάδας για φέτος;
«Ο στόχος είναι διπλός. Η δύναμη του Άρη είναι η ιστορία του, το «βαρύ» όνομα που έχει, η φανέλα του. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να πείσουμε τον κόσμο, να είναι δίπλα στην προσπάθεια της ομάδας, ακόμα και όταν τα αποτελέσματα, δεν είναι τα πρέποντα για το όνομα του συλλόγου. Μέχρι τώρα, είμαστε ευγνώμονες για την υποστήριξή του και ελπίζουμε να τον εμπνεύσουμε, για μία πιο ουσιαστική στήριξη. Ο βασικός στόχος είναι, να παραμείνουμε αξιοπρεπείς και υπερήφανοι μέσα στο γήπεδο, παίρνοντας “μικρές νίκες”. Στο δεύτερο γύρο, να αποκτήσουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση».
Σε ποια αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση, βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Άρης;
«Σε όλους τους τομείς, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το θετικό είναι, ότι δε θα μπορούσε να είναι χειρότερη η κατάσταση. Αυτό είναι καλό, γιατί ξέρουμε ποιος είναι ο πάτος του προβλήματος και δεν πάει πιο κάτω. Επίσης, άλλο ένα θετικό, είναι ότι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται αυτή την «καυτή πατάτα», έχουν ηθική, διάθεση και αρειανοσύνη. Έτσι, παίρνουμε κουράγιο όλοι, για να κάνουμε τη δική μας προσπάθεια».
Θα μας περιγράψετε την μπασκετική σας φιλοσοφία με λίγες λέξεις;
«Θα την περιγράψω χρησιμοποιώντας κάποιες εκφράσεις: ‘Το άδικο είναι κανόνας και το δίκαιο είναι αγώνας’, ‘Σε αυτή τη δουλειά χρειάζεσαι δύναμη στο απρόοπτο και στο άσχημο και κοντρόλ στο καλό’ και επιπλέον, ‘ Έχουν περάσει οι εποχές, που το εύκολο και το γρήγορο δίνει αποτέλεσμα’».
Η επιβίωση και ο πλέον… απαραίτητος Χαντ
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ακολουθούν ειδικό πρόγραμμα οι Μποχωρίδης, Βεζένκοφ και Τσακαλέρης;
«Δεν είναι μόνο στους συγκεκριμένους το ειδικό πρόγραμμα. Χωρίσαμε τους παίκτες ηλικιακά και σε σχέση με τις ανάγκες που έχει ο καθένας. Σίγουρα, οι μικροί έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για εξειδικευμένη προπόνηση. Το όραμα του Άρη, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, αν έχει μία τύχη να επιβιώσει μακροπρόθεσμα, είναι να στραφεί προς την παραγωγή. Έχει όλες τις προϋποθέσεις να το κάνει, έχει παρελθόν που μπορεί να εμπνεύσει, έχει μία πόλη που μπορεί να αγκαλιάσει την προσπάθεια, έχει το γήπεδο και ανθρώπους δίπλα του».
Ο Καραποστόλου δεν είναι ο κλασικός πλέι μέικερ. Ωστόσο, στα παιχνίδια τον έχετε καθιερώσει σε αυτή τη θέση.
«Η θέση της περιφέρειας σε μία ομάδα, χωρίζεται σε δύο τομείς: στη δημιουργία και στην εκτέλεση. Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς σαν ομάδα, είναι η σχέση ασίστ με λάθη. Ο Καραποστόλου είναι ένας παίκτης, που η δημιουργία του με τα λάθη, έχει θετικό πρόσημο. Οπότε, είναι υπερπολύτιμος παίκτης, συμβάλλοντας στη δημιουργία».
Μετά από σκέψη, τελικά η εισήγησή σας για τον Τζέρεμι Χαντ, ήταν θετική, για να παραμείνει στην ομάδα. Γεγονός, που σας δικαίωσε με το ξεκίνημα του 2013…
«Τα ατομικά του χαρακτηριστικά με κέρδισαν. Από το DNA του έχει ομαδικότητα, ανιδιοτέλεια, είναι καλός συμπαίκτης. Έχουμε την πολυτέλεια, να ανανεώνουμε μηνιαία τη συνεργασία μας και σε σχέση με τη δυσκολία, που αντιμετωπίζουμε στη μεταγραφή ξένου παίκτη, η παραμονή του Χαντ είναι απαραίτητη».
Μπορεί μία ελληνική ομάδα, χωρίς οικονομικά προβλήματα, να φτάσει ψηλά, μόνο με Έλληνες παίκτες στο ρόστερ και χωρίς Αμερικανούς;
«Σαφώς και μπορεί, εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και ένα οργανόγραμμα, που να στηρίζεται σε εξειδικευμένους τομείς, ώστε να μπορέσει να υλοποιηθεί το όραμα, με κάποια ασφάλεια».
Πως σας φαίνεται μέχρι τώρα το Πρωτάθλημα της Basketleague;
«Φέτος, το πρωτάθλημα κινείται σε χαμηλότερο επίπεδο, σε σχέση με πέρυσι. Ωστόσο, είναι και πιο ανταγωνιστικό. Βιώνουμε μία μεγάλη κρίση και στο μπάσκετ, όπως και στη ζωή. Εάν δεν βρεθούν άνθρωποι να οδηγήσουν το άθλημα οργανωτικά, δίνοντας και κάποιες διοικητικές κατευθύνσεις, φοβάμαι πως τα νέα παιδιά και η παραγωγή, θα είναι μονόδρομος για κάθε ομάδα. Πρέπει να ξεχάσουμε, ότι υπάρχουν χρήματα για επενδύσεις».
Υπάρχει κάτι που συναντήσατε στον Άρη και όχι σε άλλη ομάδα;
«Η αύρα του συλλόγου είναι ξεχωριστή, λόγω της ιστορίας του. Από εκεί και πέρα, συνάντησα περισσότερα προβλήματα, απ’ ότι περίμενα».
«Εκτός από την σκληρή κριτική, θα θέλαμε και συμπαράσταση»
Ο κόσμος του Άρη έχει απαιτήσεις από την ομάδα, αφού έζησε μεγάλες στιγμές στο παρελθόν. Επομένως, ασκεί σκληρή κριτική και προς το πρόσωπό σας…
«Είμαι έτοιμος, να πάρω την ευθύνη, που μου αναλογεί στα αποτελέσματα. Όμως, πιστεύω ότι ο Αρειανός φίλαθλος καταλαβαίνει την ιδιαιτερότητα αυτής της προσπάθειας και κυρίως, πως εκτός από την κριτική, θα θέλαμε και συμπαράσταση».
Πότε πρέπει να παίρνει «τάιμ άουτ» ένας προπονητής, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού;
«Όποτε νομίζει, ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του και να κόψει το ρυθμό του αντιπάλου. Πρόκειται για ατομική εκτίμηση. Θα κατανοήσει ο κόσμος ή ίσως οι πιο μπασκετικοί, πως η ομάδα έχει κάποιους κανόνες που διαβάζει τον αντίπαλο, γνωρίζουμε πόσο μπορούμε να επέμβουμε σε ένα παιχνίδι και ανάλογα με το ένστικτό μας, γινόμαστε ή όχι ουσιαστικοί με το τάιμ άουτ».
«Δεν είμαι συνεργάτης με την κερκίδα»
Σας επηρεάζουν οι αποδοκιμασίες της κερκίδας;
«Δεν συμμερίζομαι την άποψη της κερκίδας, σε θέματα της δουλειάς μου. Σέβομαι την κερκίδα, όπως και την κριτική της, αλλά δεν είμαστε συνεργάτες. Είμαστε ξεχωριστοί παράγοντες, που βοηθούν τον Άρη. Ο προπονητής με τη δουλειά του και ο φίλαθλος από τη θέση του».
Ο τεχνικός των «κιτρίνων», δε κρύβει ότι έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση, αναφέρεται στο νέο προπονητή της Εθνικής, Αντρέα Τρινκιέρι, καθώς επίσης θυμάται την εποχή Γκάλη και Γιαννάκη…
Σε προσωπικό επίπεδο, πως βιώνετε την οικονομική κρίση; Έχετε ελαττώσει τα έξοδά σας;
«Όπως τη βιώνει ο κάθε άνθρωπος. Όλοι πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κρίση χωρίς φόβο, αλλά σαν πρόκληση. Έχω ελαττώσει κάποια προσωπικά έξοδα, όπως ταξίδια, συμμετοχή σε μεγάλες μπασκετικές εκδηλώσεις και οικογενειακές υποχρεώσεις».
Ποια η γνώμη σας για τον νέο Ιταλό τεχνικό της Εθνικής Ομάδας, Αντρέα Τρινκιέρι?
«Είναι ένας ταλαντούχος προπονητής. Τον έχω συναντήσει με τον Ολυμπιακό ως αντίπαλο, πρόπερσι. Έχει τις τεχνικές δυνατότητες να πάει καλά και ευχόμαστε όλοι να πετύχει, γιατί η υπόθεση της Εθνικής ομάδας, είναι υπόθεση όλων μας. Το καλοκαίρι, ο φίλαθλος κόσμος γεμίζει τα γήπεδα Εθνικής».
Τότε, ως παίκτης του Ολυμπιακού, βρεθήκατε αντιμέτωπος με τον Άρη, και πιο ειδικά, με Γκάλη και Γιαννάκη…
«Τότε, ήταν η εποχή της παντοκρατορίας του Άρη. Θυμάμαι μία ομάδα που μεσουράνησε και απέκτησε σημαντικό κομμάτι στη σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ, αφήνοντας το στίγμα της. Αντίθετα, τώρα ο Άρης βρίσκεται στην κατιούσα πορεία. Πρέπει σύντομα να βρεθούν γέφυρες, ώστε να μπορέσει να ξαναβρεί το στίγμα του».
Λίγα λόγια για το πέρασμά σας από τον Ολυμπιακό, ως βοηθό του Ντούσαν Ίβκοβιτς…
«Ήταν ιδιαίτερο, με μεγάλες συγκινήσεις και τα δύο χρόνια. Είχα την τύχη να βρίσκομαι σε ένα πολύ καλό περιβάλλον, με μία στιβαρή διοίκηση, αξιόλογο προπονητικό τιμ, υπό την εποπτεία του κ. Ίβκοβιτς. Από αυτή τη συνεργασία, έμαθα πως η απλότητα και οι αρχές, είναι το παν στη ζωή».
Η καλύτερη ελληνική πεντάδα που έχει αγωνιστεί, κατά τη γνώμη σας και οι πιο ικανοί προπονητές για εσάς;
«Γκάλης, Γιαννάκης, Πετρόπουλος, Χριστοδούλου, Φασούλας. Όσο για προπονητές, ο Ίβκοβιτς και ο Ιωαννίδης».
Ο Βαγγέλης Αγγέλου μπορεί να είναι στενά συνδεδεμένος με το μπάσκετ, αλλά σίγουρα ο πραγματικός χαρακτήρας του, «καθρεπτίζεται» μέσα από την προσωπική του ζωή, που δεν διακρίνεται από τις κερκίδες. Ο ίδιος, δε διστάζει να μας αποκαλύψει στοιχεία του χαρακτήρα του, καθώς και ελαττώματά του.
Πως είναι ο άνθρωπος Βαγγέλης Αγγέλου;
«Με ελαττώματα και ιδιαιτερότητες. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα, είναι η άγνοια κινδύνου. Επίσης, πολλές φορές κάνω το λάθος και παρομοιάζω τους ανθρώπους με το μπάσκετ. Γενικά, έχω πολύ δυνατές φιλίες, σχέσεις και συνεργασίες. Κατά τα άλλα, είμαι εργατικός, εγωιστής, δεν μου αρέσει το εύκολο και το γρήγορο. Θεωρούμαι άνθρωπος χαμηλών τόνων, αλλά αν χρειαστεί, μπορώ να… ‘πιάσω και υψηλές νότες’, όμως όχι χωρίς μυαλό και αιτία».
Τα Σαββατοκύριακα παίζει και ο αδερφός σας, Αργύρης Αγγέλου, ως παρουσιαστής πλέον, στο σόου “Dancing with the stars”. Φαίνεται πως είστε καλλιτεχνική οικογένεια…
«Όλη η οικογένεια είμαστε πολύ περήφανοι για τον αδερφό μου, που υποστήριξε το όνειρό του. Παρακολουθούμε τις προσπάθειές του και το γεγονός, ότι αυτή την περίοδο έχει δουλειά, τον χαρακτηρίζει επαγγελματία. Κι αυτός στη δουλειά του, κάνει πρωταθλητισμό».
Μονολεκτικά…
Αγαπάει… την προσπάθεια
Μισεί… την υποκρισία
Χαίρεται … με την ομαδική επιτυχία
Λυπάται… με ότι άσχημο συμβαίνει σε μικρά παιδιά
Εκνευρίζεται… με το άδικο
Φοβάται… το Θεό
Χαλαρώνει… με μουσική και βιβλία
Πιστεύει… στο Θεό
Διασκεδάζει… με φίλους
Χόμπι… το διάβασμα
Φαγητό… το φαγκρί
Τραγουδιστές… Χαρούλης, Μάλαμας, Πάολα, Αλεξίου
Παροιμία… «Ζήσε για το αύριο και πού ξέρεις…»
