Μετά τον αγώνα με τον Βόλο αναφέραμε ότι ο Άρης έκανε την χειρότερη φετινή εμφάνισή του, όμως η κακή διαιτησία την “σκέπασε” σε συνδυασμό με την μετέπειτα βαριά τιμωρία από τη ΔΕΑΒ.
Χθες, ο Άρης πήγε ένα επίπεδο πιο κάτω… Έκανε μεγάλα λάθη, με μια τόσο παθητική εικόνα και έλλειψη διάθεσης, πάθους και νεύρου που παρουσίασε, δεν θα μπορούσε να περιμένει ότι θα πάρει κάτι από την αναμέτρηση. Ήταν μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Καμία δημιουργική ενέργεια, αλλά παθητικό παιχνίδι.
Πολλά τα αμυντικά λάθη στα όρια της αφέλειας (χαρακτηριστικό το πρώτο γκολ που δέχθηκε…), το κέντρο μπλοκαρισμένο (η τριάδα Μόντσου, Σιφουέντες, Μάνου Γκαρθία χάθηκε… λες και υψώθηκαν τείχη ανάμεσα τους), η επίθεση ακόμη… αναζητείται (ο Μορόν εξαφανισμένος, πρώτη τελική στο τελευταία 15λεπτο).
Την ίδια ώρα, ήταν φανερή η έλλειψη… ψυχικής επαφής των παικτών με τον πάγκο, οι αλλαγές που έγιναν από τον Μάντζιο δεν βοήθησαν, ήταν φανερό ότι ο προπονητής του Άρη δεν μπόρεσε να εμπνεύσει την ομάδα…
Ο Άρης είχε μια εντυπωσιακή περίοδο μετά την ήττα με τον ΟΦΗ, βρέθηκε για τέσσερις σερί αγωνιστικές στην 1η θέση, γεμίζοντας με πίστη και προσδοκίες τον πικραμένο φίλαθλο κόσμο του, όμως εδώ και τρεις αγωνιστικές έχει… αδειάσει.
Κι αν στον αγώνα με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο υπήρχε το τεράστιο άλλοθι της διαιτητικής καρμανιόλας Τσιμεντερίδη, Ζαμπαλά ή κόντρα στον Βόλο θα μπορούσε να είχε σώσει τα… χειρότερα, χθες ο Άρης ήταν κατώτερος των προσδοκιών.
Μια εμφάνιση που… πρόδωσε τα όνειρα της ίδιας της ομάδας και φυσικά του κόσμου. Έδειξε ότι δεν πιστεύει ο ίδιος στον εαυτό του και στο τι μπορεί να πετύχει φέτος.
Σίγουρα δεν ήρθε η καταστροφή. Δεν τέλειωσε κανένα πρωτάθλημα με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, όμως ο Άρης είναι βυθισμένος σε μια περίοδο κρίσης και καλείται να αποδράσει.
Οι παίκτες είναι οι ίδιοι που κέρδισαν Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, είναι οι ίδιοι που είχαν το νικηφόρο σερί, όμως στο γήπεδο φαίνεται να έχουν… ξεχάσει ποιοι είναι και που πάνε…
