Με νέες περικοπές αναμένεται να έρθουν αντιμέτωποι χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα από το φθινόπωρο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές απαιτούν ουσιαστικά την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και του επιδόματος αδείας.
Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται:
-Η μείωση του ετήσιου εργατικού κόστους με την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Πάντως, με στόχο να μην υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις από τους εργαζομένους, προτείνεται τα μέτρα να ισχύσουν μόνο για τους νεοπροσλαμβανόμενους, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους το ποσό των δύο μισθών να επιμερισθεί στους υπόλοιπους 12 μήνες.
-Η αλλαγή στο καθεστώς προστασίας των συνδικαλιστών και η μείωση των αδειών που δικαιούνται. Πλέον, οι συνδικαλιστές θα είναι δυνατό να απολύονται σε περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων ή απιστίας ή μετά από μακρά απουσία από την εργασία τους. Υπενθυμίζεται ότι σήμερα το ερώτημα της απόλυσης συνδικαλιστή τίθεται σε ειδική επιτροπή η οποία καλείται να εξετάσει αν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι που αναφέρονται ρητά στον συνδικαλιστικό νόμο.
-Η μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας και των ατόμων που τις δικαιούνται. Σήμερα αναφέρονται ρητά οι άδειες που δικαιούνται οι συνδικαλιστές ανάλογα με τη θέση τους. Ξεκινούν από πέντε μέρες τον μήνα και φθάνουν ως το σύνολο της θητείας τους.
Αλλαγές αναμένονται και στην οργάνωση και δομή των συνδικάτων, όπως και στον τρόπο χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
-Ομαδικές απολύσεις. Αρση των περιορισμών των ομαδικών απολύσεων για μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα μέτρο που οι δανειστές εκτιμούν πως θα βοηθήσει στην αναδιάρθρωση των τραπεζών, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των 150 ατόμων. Το ισχύον καθεστώς ομαδικών απολύσεων προβλέπει: κανένα περιορισμό σε επιχειρήσεις με λιγότερα από 20 άτομα, ως 6 εργαζόμενοι τον μήνα για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν 20 ως 150 άτομα και το 5% του προσωπικού (και ως 30 εργαζόμενοι μηνιαίως) για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους.
-Λοκ άουτ. Στο τραπέζι έχει πέσει και το λοκ άουτ, δηλαδή το κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το «δικαίωμα της ανταπεργίας» είχε καταργηθεί με τον νόμο 1264/82. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, πάντως, τονζίουν ότι η ανταπεργία δεν εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένα λόγος να αλλάξει το υφιστάμενο καθεστώς απαγόρευσης.
-Αποζημιώσεις. Σημαντικό ζήτημα είναι και το ύψος των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης, το οποίο θεωρείται ακόμη υψηλό και, κατά τους δανειστές, περιορίζει την κινητικότητα της εργασίας.
Oλα τα παραπάνω η κυβέρνηση θα τα βρει μπροστά της περίπου ως «προαπαιτούμενα» προκειμένου να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Πάντως, οι θεσμοί -και ειδικά το ΔΝΤ- εξακολουθούν να θέτουν εμμέσως θέμα επανεξέτασης και των μισθών του Δημοσίου. Συγκεκριμένα, στις διαπραγματεύσεις των προηγούμενων μηνών έθεταν συνεχώς το θέμα του περιορισμού του μισθολογικού κόστους και ειδικότερα να μην υπάρχουν «αυτόματες» αυξήσεις με τη μορφή ωριμάνσεων των μισθών.
Επίσης, όσον αφορά πάντα το Δημόσιο, ένα θέμα που αναμένεται να πέσει στο τραπέζι μετά το καλοκαίρι είναι και η συνεχής κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, θέμα πάντως για το οποίο κυβέρνηση και δανειστές έχουν διαφορετικές απόψεις.
